Tijdens het tweede evenement van de ANAC carwash Westfield Cup pakt Hayley Lazell plek vier na twee sterke races en een uitval vanwege een mechanisch defect. Jarno Iprenburg maakt zijn debuut in de ANAC Carwash Westfield Cup en grijpt meteen de overwinning op Circuit Park Zandvoort. De Pole Position voor de eerste race moet hij nog aan Lex Peters laten, maar in alle drie de races zegeviert Iprenburg. Kampioenschapleider Willem Vriend wordt tweede en behoudt de leiding in het kampioenschap, voor John Hoogland, die de laatste podiumplek grijpt. Patrick Boxem wordt na Westfield Holland coureur Lazell vijfde en Jan Frensch vinden we terug op plek zes in een evenement mogelijk gemaakt door Leyton House Security.

Ondanks de diverse schades van het vorige evenement, waren er toch twintig auto's present. GRIVOS coureur Philip Griffioen was de eerste rijden om in het schitterende weer de baan te betreden. John Hoogland, met een haastig gerepareerde #30 Westfield na een midweeks defect, zette meteen een goed tempo neer, vlot genoeg om Jan Schouten voor de Tarzanbocht in te halen. Hoewel het een vrije training betrof, waren Lex Peters en debutant Jarno Iprenburg verwikkeld in een fel slipstreamgevecht. De overige rijders gingen beheerster met de tijd om en gebruikten deze om hun voitures optimaal af te stellen. Zover kwam GRIVOS rijder Philip Griffioen helaas niet: "De motor is stuk," zo treurde Griffioen in een sessie waarin hij slechts twee ronden kon rijden. Bij het vallen van de vlag was het kampioenschapleider Willem Vriend die de snelste tijd geklokt had: "Dit ging goed, ik ben eerste dus het is prima," zo vatte Vriend zijn sessie samen. Hayley Lazell tikte als tweede aan, voor Lex Peters. Andrew Vosselman was de GRIVOS rijder die vrolijker kon kijken, hij was vierde. Jarno Iprenburg en John Hoogland maakten de top zes vol.

Met wederom schitterende weersomstandigheden in de aanbieding startte de ANAC Carwash Westfield Cup aan de tijdtraining. Het zou een goede training worden, een fijne training. Geen uitstapjes, geen ongevallen. Slechts GRIVOS coureur Andrew Vosselman had wat problemen met zijn auto: "Hij houdt in," zo rapporteerde Vosselman na afloop van de sessie. Lex Peters, solo in de sessie en niet langer in conclaaf met Jarno Iprenburg, greep de Pole Position in een zeer respectabele 1:56.672, meer dan zeven-tiende van een seconde voor Hayley Lazell, die er desalniettemin goed bij zat. Willem Vriend behield het overzicht op zijn concurrenten, door plaats drie voor zich op te eisen. Iprenburg, Vosselman en John Hoogland tikten aan om de top zes vol te maken.

Lex Peters had Pole Position, maar kon daar geen gebruik van maken. Een slechte start was zijn deel en al na enkele meters vond hij Hayley Lazell en Willem Vriend naast zich op de baan, onderweg naar de Tarzanbocht. Vanaf plek vijf startte Andrew Vosselman uitstekend, dermate goed dat hij zich zijn #25 in het kleine gaatje aan de binnenzijde van de Tarzanbocht plaatste. Het DNRT motto "we kunnen met z'n allen door de bocht" werd bijna werkelijkheid met vier auto's, maar een klein tikje van Vosselman tegen de rechterachterwiel van Peters zou verstrekkende gevolgen gaan hebben. Peters stuurde tegen, maar was machteloos tegen de middelpuntvliedende krachten en werd rond getikt. Een groot deel van het veld wist de #3 ANAC auto te ontwijken, behalve Rudi Standaert. Hij ramde met zijn #63 de auto van Peters vol in de zijkant. Voor beide rijders moest medische assistentie worden opgeroepen en beide rijders werden ook met een ambulance naar het medisch centrum vervoerd. Peters mocht het centrum al vrij snel verlaten, maar Standaert werd voor controle naar het ziekenhuis vervoerd. Gelukkig kan er gemeld worden dat beide rijders in orde zijn, afgezien van een fikse hoeveelheid spierpijn. Lex Peters: "Ik werd geraakt door Andrew, die tikte me driekwart rond. Rudi raakte me vervolgens linksachter. Ik heb nu pijnlijke ribben en last van mijn rug. De artsen hier adviseren me toch even naar het ziekenhuis te gaan."

De herstart verliep probleemloos. Hayley Lazell pakte de koppositie met Willem Vriend en Jarno Iprenburg in de achtervolging. Dit trio zou, tot de uitval van Lazell in de negende ronde, constant in gevecht zijn. Aanvankelijk leidde Lazell, maar in de tijdspanne van twee ronden verschalkte Iprenburg zowel Vriend als Lazell en greep de koppositie. Van rustig verder rijden was voor Iprenburg geen sprake; Vriend en Lazell poogden hem elke ronde te passeren en kwamen enkele malen zeer dicht in de buurt. Achter hen was het een ander trio in strijd om positie: John Hoogland, Patrick Boxem en Jan Frensch. Iprenburg wist de overwinning definitief naar zich toe te trekken, met Vriend op zeven-tiende van een seconde op positie twee. John Hoogland beslechtte het duel om plaats drie in zijn voordeel voor Patrick Boxem. Rainer von Klier snoepte de vijfde plaats weg van Jan Frensch. Hayley Lazell treurde over de gemiste kans: "De bout van de stuurhevel is afgebroken."

Door de incidenten van het vorige evenement en de eerste race, besloot de wedstrijdleiding het ANAC Carwash Westfield Cup veld onder code zestig te laten starten, dit om een veilige start mogelijk te kunnen maken. Met Hayley Lazell en Willem Vriend die van achteruit het veld moesten starten, Lazell door pech in race één, Vriend omdat hij: "Te laat was voor de start," beloofde het een spannende race te worden. Vooraan had Jarno Iprenburg het rijk alleen. Slechts John Hoogland kon zijn tempo enigszins bijbenen. Patrick Boxem en Jan Frensch zorgden voor het echte spektakel door ronden achtereen te strijden. Patrick Boxem bleef echter dicht bij de #39 van Frensch om op elk klein foutje te kunnen anticiperen. Hoewel het Boxem lukt om in de slipstream van de opstomende Lazell mee te glippen, moet hij uiteindelijk toch zijn meerdere erkenning in Frensch. Jarno Iprenburg won de race voor een ontketende Hayley Lazell. John Hoogland was de tweede RAEK Racing rijder in de top drie. Jan Frensch wint het duel om plaats vier van Patrick Boxem. Willem Vriend zag zijn opmars vanaf het achterveld stranden op plek zes.

De derde race van de dag werd weer volgens de gangbare methode met de lichten gestart. Niet poleman Jarno Iprenburg maar Hayley Lazell had de beste start en ze greep voor Iprenburg en John Hoogland de kop. Deze positie kon Lazell tot de 5e ronde vasthouden, toen werd ze door Iprenburg verschalkt. Van wegrijden was echter geen enkele sprake. Zoals Iprenburg aan de achterzijde van de groene #33 van Lazell leek vast te zitten, zo dicht volgde Lazell Iprenburg. Iets verder naar achteren in het veld werd even zwaar geknokt om positie. Lange tijd waren John Hoogland en Jan Frensch in duel tot het moment waarop Hoogland voorbij werd gestoken door Willem Vriend. Frensch wilde mee in de manoeuvre, maar spinde. "Ik aasde op de positie van John, maar spinde. Daardoor verloor ik drie plaatsen waarvan ik er één terug heb weten te pakken." Die ene positie was zo kortstondig in handen van Rainer von Klier. Vooraan het veld was de spanning merkbaar. Zij aan zij raasden Iprenburg en Lazell over start-finish, de toeschouwers in verwondering latende. Uiteindelijk vertelde de computer dat Iprenburg met het minieme verschil van 0.023 seconde de winst had weten te pakken.

Winst in race 1, winst in race 2 en winst in race 3. Jarno Iprenburg bekroonde zijn debuut met een prachtige evenementoverwinning. Willem Vriend deed uitstekende zaken voor het kampioenschap door als tweede te eindigen. John Hoogland pakte de derde plek op het podium. Hayley Lazell zal nog lang nadenken over een klein boutje en 0.023 seconden; deze kostten haar een zekere tweede plaats.