Tijdens het zevende en laatste evenement van de Witmer & Odijk Westfield Cup pakt de equipe Lazell / Wellink een vierde plaatst achter Willem Vriend, Lex Peters en winnaar van het evenement Arjen Heeck. Andrew Vosselman wordt vijfde en Rudi Standaert beloond een uitstekend evenement met een zesde plaats. Met deze vierde plaats pakt de equipe Lazell / Wellink de derde plaats in de eindstand van de Witmer & Odijk Westfield Cup.

Na de uitstap naar het TT Circuit in Assen, keerde de Witmer & Odijk Westfield Cup terug naar het vertrouwde Circuit Park Zandvoort. Michel Schaap en Mies van Grunsven keerden terug in de cup; met Hans en Christian Dijkhof waren er twee debutanten te begroeten. Een fikse regenbui in de nacht maakte het circuit nat en glibberig en de uitdaging voor de rijders groter. De Westfield Cup toonde haar kracht door in de halfnatte omstandigheden sneller te zijn dan de Vrije Formule auto's die de sessie met de Engelse kitcars deelden. Dit tot genoegen van John Hoogland: "Leuk om te zien de de Westfields in het nat sneller zijn dan de Vrije Formule's." Westfield Holland coureur Luc Brandts en GRIVOS rijder Philip Griffoen bemerkten dat de baan nog weinig grip bood: beiden schoten in de Tarzanbocht eraf, Luc kon via de escape road achter de grindbak zijn weg vervolgen, Philip kon zijn auto via het grind zelf terug op het asfalt krijgen. Daniël Sandifort zette de snelste tijd neer, voor regenspecialist Hans Wellink en routinier Michel Schaap. Lex Peters en de GRIVOS rijders, Andrew Vosselman en Philip Griffioen, maakten de top zes vol.

De tijdtraining vond plaats met een droge lijn op de baan. Philip Griffioen merkte dat naast deze lijn het asfalt nog steeds glad was. Een remmanoeuvre bij Arjen Heeck mislukte waarbij hij de leider in het kampioenschap even aantikte, maar beide rijders konden de training voortzetten. De opdrogende baan zorgde voor meerdere pitstops om de bandenspanning te corrigeren, waarna het uiteindelijke Michel Schaap was de  Pole Position optekende. Hans Wellink zette wederom de tweede tijd neer, voor Willem Vriend, Arjen Heeck en Lex Peters. Andrew Vosselman maakte de top zes vol.

Helaas gaat het voor de start van de race, in de opwarmronde, mis voor Hans Wellink. Hij verliest bij het uitkomen van de Bocht zonder naam zijn motorkap, waardoor hij van achteren moet starten. Na afloop van de eerste race het commentaar van een teleurgestelde Wellink: “Ik had gewoon door moeten rijden, zonder motorkap. Helaas was ik niet snel genoeg van geest en ben ik uitgestapt om de motorkap te monteren. Dit heeft mij de race gekost.” Michel Schaap had de kopstart, maar zag Lex Peters langszij komen.  De poging van Peters om buitenom de Tarzanbocht de leiding over te nemen was niet succesvol. De gevechten in de kop waren talrijk, doch tot een tijdelijk halt geroepen. Eric Houtman: "Ik heb eigenlijk geen idee wat er gebeurde, ineens stond de auto dwars." Ton Strous sr. kon de #73 niet ontwijken en beschadigde de neus van zijn auto dermate dat ook hij uitviel. De code 60 periode die de marshals de gelegenheid gaf beide auto's te bergen, zou de einduitslag danig beïnvloeden. Na het vrijgeven van de baan vormde zich een zesvoudige strijd om de koppositie: Lex Peters naast Michel Schaap, Willem Vriend naast Arjen Heeck en Andrew Vosselman naast Daniël Sandifort; zo was de eerste vrije ronde voor te toeschouwers om te smullen. Schaap en Peters streden om de leiding; Peters stoof over het gras in Bos Uit, probeerde meerder malen Schaap buitenom in de Tarzanbocht in te halen, maar een technisch mankement betekende het einde van de race voor Schaap. Arjen Heeck zat al in positie om Peters in duel te houden. Heeck leek met een krappe voorsprong te winnen, voor Peters... tot de wedstrijdleiding de tijden van de code 60 bekeek. Maar liefst twaalf rijders ontvingen een tijdstraf waardoor Lex Peters promoveerde naar de winst. Willem Vriend werd als tweede geklasseerd, voor Daniël Sandifort, Arjen Heeck, Rainer von Klier en Patrick Boxem. Rudi Standaert pakte zijn beste resultaat van het seizoen met plek zeven.

Andrew Vosselman bemande de Pole Position van race twee met naast hem op de eerste startrij Rudi Standaert. Arjen Heeck startte goed, maar tikte in de eerste bocht licht tegen de auto van Vosselman aan. Een groep rijders vormde zich, waarbij de koppositie enige malen wisselde, voor Arjen Heeck definitief de leiding overnam. Achter hem hield Rudi Standaert zich lang staande, al moest Standaert ook buigen voor de ontketende Michel Schaap. Schaap, van achteraan gestart, stormde door het hele veld naar de derde positie. Arjen Heeck won voor Willem Vriend, Michel Schaap en Andrew Vosselman. Hayley Lazell, ze stapte in de pauze in de #33 van Westfield Holland, en Daniël Sandifort maken de top zes compleet.  

Rudi Standaert genoot het genoegen in race drie van Pole Position te mogen vertrekken. Lex Peters had echter een betere start en pakte de leiding over, voor een groep van zeven rijders die Peters al snel opslokte om een grote vechtende meute te vormen. Pas na enkele ronden vormde zich een leider in de vorm van Willem Vriend, al had Arjen Heeck daar andere gedachten over. Een korte, felle doch faire strijd later zag Heeck als aanvoerder van het veld verder weglopen en de positie achter hem werd bestreden door Lex Peters, Hayley Lazell en Willem Vriend. In de laatste ronde winst Michel Schaap de vierde plek op Willem Vriend te veroveren; achter hen eindigde Andrew Vosselman als zesde.

Met twee overwinningen en een vierde plaats veroverde Arjen Heeck niet alleen de overwinning in dit evenement, maar verzekerde hij zich van de titel. Lex Peters pakte de tweede positie voor Willem Vriend. De equipe Hans Wellink - Hayley Lazell tikte als vierde aan met Andrew Vosselman op plaats vijf. De zesde positie is voor de uiterst sterk rijdende Rudi Standaert. "Jan Stakenburg had een probleem in mijn auto gevonden en toe dat gerepareerd was ging ik ineens beter. De beker is mooi, maar ik ben vooral blij met de ronde onder de twee minuten," zo straalt Rudi.

Met een ruime voorsprong veroverde Arjen Heeck ook de titel in de Witmer & Odijk Westfield Cup. Willem Vriend, lang concurrent, finishte als tweede. De equipe Hans Wellink - Hayley Lazell pakte de derde trede op het podium. Andrew Vosselman, Patrick Boxem en Rob Bethlehem maakten de top zes vol.